Blog: Project Zolder

Voor ZIJ Magazine schreef ik deze maand een blog over mijn eigen zolder. Want zelfs in een goed geordende bergruimte ontstaat na een paar jaar stiekem wel wat wanorde. Tijd voor project Zolder!

Bonte verzameling
Voor, tijdens en na onze verhuizing heb ik de spullen met bestemming ‘zolder’ keurig verzameld in transparante opbergboxen. Allerlei zaken die weinig gebruikt worden kregen daar een plek. Skikleding, campingspullen, kinderkleding voor ronde twee, winterjassen, koffers, tassen, verkleedkleren, oude administratie, cd’s, dvd’s, lampenkappen, ondefinieerbare electra, oude schoenen, nog meer tassen, gebruiksaanwijzingen, knutsels van de kinderen, speelgoed van de kinderen, etc.

Wat verzamelt een mens toch een hoop spullen. Om de paar jaar je verzameling eens kritisch bekijken is heel gezond, vind ik zelf. Je kunt dan echt goed beoordelen wat je er de laatste jaren mee hebt gedaan en wat het je brengt om het nog langer te bewaren. Ik trok er een heel weekend voor uit. Kinderen overdag onder de pannen, mouwen flink omhoog en dozen voor de kringloopwinkel op werpafstand.

Wat doe je ermee?
Systematisch ging ik door mijn spullen heen. Alles liet ik door m’n handen gaan. Telkens bedacht ik mezelf: gebruik ik dit nog? Waarom bewaar ik dit? Administratie: alles ouder dan vijf jaar kan weg, met uitzondering van zaken die bewijslast voor iets zijn, zoals aankoopbonnen, behaalde certificaten, garantiebewijzen. Schoenen, jassen en tassen die ik echt niet meer ga dragen: allemaal naar de kringloop. Campingspullen: die bewaar ik, hopelijk krijg ik mijn man nog eens zo ver in zijn midlife-crisis. Dvd’s en cd’s: lang leve het downloaden, weg ermee! En ineens kwam ik cd-singletjes uit m’n tienerjaren tegen. Je weet wel, van die hitjes uit de Top 40 die je dan als een gek op single ging halen in de dichtstbijzijnde cd-winkel. Eros Ramazotti, Boyz II Men, Bryan Adams, Abel, No Mercy, om je suf te lachen! Maar ja, memories, memories, dus veel te moeilijk om weg te doen.

Kodak-momentje
Voor de grap zette ik de hoesjes van de singletjes met mijn smartphone op de foto en stuurde ‘m per Whatsapp naar vriendinnen, met de vraag of iemand nog interesse had in wat ‘goeie’ muziek. Wat er toen gebeurde was magisch. Hoewel ik het vaak als tip aan mijn cliënten geef, had ik het zelf nog nooit gedaan. Maar ik merkte dankzij de foto echt dat het me lukte om afstand van deze cd’s te doen. Dat werkt dus! De foto kan ik altijd bekijken, dat deed ik met de cd’s zelf niet. Die namen alleen maar kostbare opbergruimte in mijn huis in. Ik heb hetzelfde gedaan met een lievelingsjas van twintig jaar geleden en met mijn oude poppen en knuffels. Dat is wel echt een enorme stap trouwens. Sinds mijn vroege jeugd sjouw ik ze al mee. Negen verhuizingen lang. Met de mooiste exemplaren spelen mijn dochters gelukkig, maar er bleef nog een aantal inmiddels vrij eng ogende poppen en half kapotte knuffels over. Ik heb ze gezellig gegroepeerd en een paar mooie foto’s gemaakt. Ja heus, als een echte familie. Want dat waren ze voor me, toen ik klein was.

Fotoboekje
Na twee dagen had ik de kofferbak van mijn auto vol met dozen voor de kringloop, lag er een vuilniszak met troep in de container en had ik €40,- verdiend met de Marktplaats-verkoop van een tien jaar oude leren aktetas. En op mijn fototoestel had ik een paar hele bijzondere foto’s van items die veel voor me betekenen. Klaar voor een herinneringenboekje. Dat neemt een stuk minder ruimte in en kan ik nog eens uit de kast pakken. Nu de digitale foto’s nog daadwerkelijk sorteren en in een boekje doen. Maar dat is weer een hele andere tak van organizing!


Op de website van ZIJ Magazine vind je dit blog en vele andere blogs over o.a. Leven, Liefde, Media&Cultuur, Mode&Beauty.